Peyami SAFA 1899 – 1961)

Türk gazeteci, hikâye ve roman yazarıdır. Server Bedi takma ismini de kullanan yazar, romanlarının yanı sıra, fikrî eserleri, polemikleri, köşe yazarlığı ve gazeteciliği ile tanınır.
1899’da İstanbul’da doğdu. İki yaşında iken, babası şair İsmail Safa’nın sürgünde olduğu Sivas’ta ölmesi nedeniyle çocukluğu kardeşi ve annesiyle birlikte akrabalarının yanında geçti. Çocukluk yaşlarında geçirdiği hastalık nedeniyle düzenli bir eğitim göremedi, kendi kendini yetiştirdi. Geçim sıkıntısı sebebiyle Vefa Lisesini yarıda bırakmak zorunda kalan Peyami Safa, açılan sınavı kazanarak Posta ve Telgraf Nezareti’nde çalışmaya başladı. Rehber-i İttihat Mektebinde öğretmenlik yaptı.
1918 yılında ağabeyi İlhami Safa ile birlikte çıkardıkları Yirminci Asır gazetesinde Asrın Hikâyeleri adlı öykülerini yayınlayarak gazetecilik ve yazı hayatına başladı. Daha sonraları Son Telgraf, Tasvir-i Efkâr, Cumhuriyet, Milliyet, Tercüman gazetelerinde çalıştı. Kültür Haftası ve Türk Düşüncesi dergilerini yayımladı.
Cingöz Recai ismiyle polisiye dizi romanları, felsefe ve mistik dünya görüşüne yönelen bir gencin öyküsünü anlatan
Matmazel Noraliya’nın Koltuğu romanı ve genç bir hastanın psikolojisini yansıtan Dokuzuncu Hariciye Koğuşu en tanınan eserleridir. Mahşer, Şimşek, Fatih-Harbiye ve Biz İnsanlar adlı romanlarında da Doğu-Batı sorununu ve halkın yaşadığı çelişkileri somutlaştırarak kaleme almıştır.
15 Haziran 1961 tarihinde öldüğünde Son Havadis gazetesinin başyazarıydı.