James PARKINSON (1755 – 1824)

İngiliz hekim ve bilim insanı. Kendi adıyla anılan sinir sistemi hastalığını (Parkinson) tanımlamıştır. Londra yakınlarındaki Hoxton Square’de doğdu. Cerrah olan babasının yanında yetişen Parkinson’un öğrenim ve ilk meslek yılları üstüne fazla bilgi yoktur. Tüm yaşamı boyunca Hoxton’da çalışmış, ayrıca eczacılık yapmış, kimya ve paleontoloji ile de uğraşarak bu konularda kitaplar yazmıştır. 1817’de yayımlanan Titremeli Felç Üzerine Bir Deneme (An Essay on the Shaking Palsy) adlı kitapçıkta tanımladığı sinir sistemi hastalığı günümüzde onun adıyla “Parkinson Hastalığı” olarak anılır.

Parkinson’ın “hasta hareketsiz hatta desteklenmiş durumdayken bile azalmış kas kuvvetleriyle birlikte görülen istemsiz titremeler; gövdeyi öne eğme ve yürümekten koşmaya geçme eğilimi; duyulara ve akla ilişkin her hangi bir bozukluk görülmemesi” biçiminde tanımlamış olduğu hastalık, genellikle 50-60 yaşlarında ortaya çıkan bir sinir sistemi bozukluğudur. Hastada, kasların sertleşmesi nedeniyle genel bir hareket yavaşlaması görülür, bu durum bazen hemen hemen tüm hareketleri engelleyecek kadar ileri gider.
Önemli eserleri; Kimya Cep Kitabı (The Chemical Pocket-Book), Eski Bir Dünya’nın Organik Kalıntıları (Organic Remains of a Former World), Titremeli Felç Üzerine Bir Deneme
(An Essay on the Shaking Palsy).